Wateroverlast en verzilting effectief tegengaan met een waterbank voor het Westland
Wateroverlast en verzilting van de ondergrond kunnen effectief worden tegengegaan met een waterbanksysteem voor (tuinbouw)bedrijven in het Westland. Dat is de belangrijke conclusie van het rapport COASTAR Waterbank Westland: droge voeten, voldoende gietwater dat vandaag verscheen. Wel zijn er nog belangrijke aandachtspunten en vraagstukken, waarvan de (juridische) discussies over de toekomst van het beleid rondom regenwaterinfiltratie, grondwateronttrekkingen en brijnlozingen de belangrijkste zijn. Vooruitlopend op de uitkomst van deze discussie zien gebiedspartners in het Westland een pilot als belangrijke vervolgstap.
De regio Westland wordt gekenmerkt door een bloeiende en innovatieve glastuinbouwsector. Deze sector heeft veel water nodig om de producten als siergewassen, groenten en fruit te laten groeien. In een deel van de gietwaterbehoefte voorziet de sector door hemelwater op te vangen dat van de kassen afstroomt tijdens regenbuien. Aanvullend wordt gebruik gemaakt van brak grondwater dat wordt ontzilt, maar deze praktijk staat onder druk. Hoe kan deze behoefte in de toekomst op een goede manier worden ingevuld? En zijn er koppelingen mogelijk met andere watervraagstukken in het Westland, zoals wateroverlast? Hier biedt een waterbanksysteem een oplossing.
Een waterbank is een organisatorische oplossing, die het mogelijk maakt dat er voldoende overtollig regenwater in de ondergrond wordt geïnjecteerd om de zoetwatervoorraad aan te vullen. Een dergelijk systeem kan gebruikt worden om een balans te creëren tussen infiltratie in en onttrekking uit een grondwatersysteem. Daarnaast kunnen de lasten voor infiltratie worden verdeeld over de partijen die voordeel halen uit de onttrekkingen. Bijkomend voordeel is dat bovengronds, in de hemelwaterbassins, meer ruimte komt voor het bergen van piekbuien.
Uit het rapport COASTAR Waterbank Westland: droge voeten, voldoende gietwater blijkt dat een waterbanksysteem wateroverlast en verzilting van de ondergrond daadwerkelijk tegengaat. Onderzoeker Sija Stofberg (KWR): “In de praktijk zou dit mogelijk vorm kunnen krijgen door infiltreren van schoon hemelwater als voorwaarde te stellen aan het onttrekken van grondwater , waarbij groepen tuinbouwbedrijven de uitwerking naar de praktijk in detail kunnen vormgeven. Hierbij kunnen bijvoorbeeld keuzes voor een al dan niet gezamenlijk infiltratiesysteem en/of de inzet van overige bedrijfsdaken aan de orde komen.” Wel zijn er nog verschillende vraagstukken rond de waterbank. Het gaat hierbij onder meer om juridische vraagstukken rond grondwaterkwaliteit: brijnlozing, verzilting als gevolg van onttrekkingen, lokale verzilting ter compensatie van algemene verzoeting en een afweging van het risico op het introduceren/verspreiden van verontreinigingen ten opzichte van mogelijke voordelen van een waterbanksysteem.
Vooruitlopend op de uitkomst van juridische discussies is door de gebiedspartners een duidelijke voorkeur uitgesproken om een pilot te starten. Hugo Vreugdenhil van Hoogheemraadschap van Delfland: “Voordat er structurele oplossingen mogelijk zijn, zijn er nog heel wat hobbels glad te strijken en onzekerheden weg te nemen. Wij zien echter wel goede mogelijkheden om al op korte termijn de proef op de som te nemen. Gewoon om te zien of het kan werken en welke praktische problemen we tegenkomen gedurende het traject. Daar kunnen wij en andere stakeholders in de kustregio’s lering uit trekken en later ons voordeel mee doen.”
